कधी कळणारे तुला...।

कधी कळणारे रे तुला. प्रेम कुणावर करायचं ...........
निस्तच रूप पाहून करायचं
तिच्यावर खूप मरायचं
आणि क्षणार्धात सार काही मोडायचं.....
म खूप रडायचं
कधी कळणारे रे तुला. प्रेम कुणावर करायचं ...........
एक डाव मोडला म्हणून
तु दुसरा डाव मांडतो
खूप प्रेम करतो तुझ्यावर
तिलाही तेच सांगतो
पुन्हा तिसरीच्या पायापुढे रांगतो
कशाला अर्थे डाव मांडतो
कधी कळणार रे तुला प्रेम कुणावर करायचं .................
प्रेम एकनिष्ठ राहून करायचं
ती रागावली म्हणून तिला नाय सोडायचं
प्रेमात अतूट साथ हवी ..........
प्रत्याकाच्या तोंडी तुझ्या आणि तिच्या
प्रेमाची बात हवी
सोडणा हे तुला नाही समजायचं
कधी कळणार रे तुला प्रेम कुणावर करायचं....

बसतेस झेव्हा तू खिडकित... एक अनुभवी कविता...

बसतेस जेव्हा खिडकित वाट माझी बघताना.... दिसतो तुझ्या चेहऱ्यावर मी दिसण्याचा आनंद..... दिसतेस सुंदर तेव्हा बघतेस तू मला..... हसतेस गोड तेव्हा बघतेस तू मला..... लाजते सुंदर जेव्हा पाहतो मी तुला..... तूझ्या त्या लजन्याने दुःख होत विसरायला.... जनु काही देवाने बनवले तुला फक्त मला सुख द्यायला.... -नितिश मुंगसे

का बर.!

का बरं मला तुझी आठवण यावी...?जीवाची अशी घालमेल व्हावी....?सारं काही जवळ असुनही,दूर असल्याची जाणीव व्हावी.....?

आठवताहेत ते क्षण,जांच्यावर जगतेय अजुनपण,सतत तुला माझ्याकडे आणि माला तुझ्याकडे,खेचणारे असे हे क्षण
आठवतेय तो सारा पसारा,जो, पसरलाय सैरावैरा,त्यातूनच तुझा तो इशारा,तेव्हा अंगावर आलेला शहारा.....!
एवढे सर्व असुनही,का बरं मला तुझी आठवण यावी...?जीवाची अशी घालमेल व्हावी..........!
आठवतेय तुझं चिडणं - रागावणं,मग स्वत:च बोलणं,नाहीतर दोन - चार दिवस थांबून,मी बोलतेय का हे बघणं......!
वाटतं ही वेळ अशी,चुटकित सरून जावी,आणि शेवटी कायमची,आपली गाठभेट व्हावी.......! 

आजकाल इथं आम्ही दोघंच असतो

आजकाल इथं आम्ही दोघंच असतो..

माझा एकांत आणि मी.

आजकाल तसं दुस-या कुणाशी

फारसं पटत नाही..

तासन तास दोघं बोलत बसतो,

.. निश्चल अंधाराच्या काठाशी,

कधी मनात जपलेल्या वाटांशी..

पहाटे..

किरकिरं घड्याळ

तुझी स्वप्नं गढूळ करतं,

माझ्यासारखाच तेव्हा तोही चिडतो.

मग मी घड्याळाला गप्प करतो.

'आता स्वप्नांतही भेटणं नाही,

असंच काहीसं बडबडतो..

खिडकीचा पदर बाजूला सारतो,

तिच्या डोळ्यांतलं चांदणं हसतं…

तेव्हा त्याला मी हळूच सांगतो

की ‘तिच्या’ डोळ्यांतही

असंच काहीतरी असतं.

तुझ्या डोळ्यांत हरवलेल्या मला

तो पुन्हा मागे खेचतो..

मी पापण्यांतले थेंब वेचतो.. 

गुन्हा फक्त इतकाचं झाला

गुन्हा फक्त इतकाचं झाला,

कि मी तुझ्यावर प्रेम केलं..

माझं वेड मन तुझ्यावरचं मेलं.....

प्रेम मी करतचं राहिलो ,

तू फक्त व्यस्त राहिलीस...

मी मात्र धावतचं राहिलो ,

तू मात्र पाहतचं  राहिलीस...

आज मी तुझ्यापासून खूप दूर आहे,

तू मात्र तिथेचं  राहिलीस...

आठवणी मात्र येत असतात,

मी अश्रू पुसत राहतो...

जिथे असशील तिथे खूप सुःखी राहा,

पण मी तुझी वाट पाहत 

राहीन.....

- एक अनामिक (नितीश) 

आजही पुन्हा तेच झाले....!

आजही पुन्हा तेच झाले

मनाला माझ्या फक्त तुझे वेडं लागले

येताच आठवण तुझी मनाला खुप सावरले

...तरीही पुन्हा तेच झाले

सर्व जुने पुन्हा नवे झाले

कुणी नाही तु माझी

मनाला खुप समजावले

तरीही पुन्हा तेच झाले

मन तुझ्याविना उदास झाले

जगायचे आयुष्य सुखात

अनेकांनी सांगुन पाहीले

तरी पुन्हा तेच झाले

तुझ्याविना आयुष्य नकोसे झाले 

पाहिले न मी तुला, तू मला न पाहिल

पाहिले न मी तुला, तू मला न पाहिल

ना कळे कधी कुठे, मन वेडे गुंतले

हिमवर्षावातही कांती तव पाहूनी

तारका नभातल्या लाजल्या मनातूनी

ओघळले हिमतुषार गालावर थांबले

का उगाच झाकिसी नयन तुझे साजणी

सांगतो गुपित गोड स्पर्श तुझा चंदनी

धुंद या तुझ्या मिठीत देहभान हरपले

मृदूशय्या टोचते, स्वप्न नवे लोचनी

पाहिलेस तू तुला आरशात ज्या क्षणी

रुप देखणे बघून नयन हे सुखावले.....